Impressies van deelnemers aan onze initiatieven
Uitstap naar het Land van Loon
Reeds vroeg in de morgen trokken wij vanuit Hof Zevenbergen naar het Land van Loon. Ook vanuit de omgeving van Borgloon kwamen mensen afgezakt naar die heerlijke en historisch zo waardevolle plek!
​
Wat een mooie dag gingen wij tegemoet! Onder een stralende zon trokken wij door de prachtige en weidse natuur naar een heel bijzonder kerkje. In deze Servatiuskerk in Groot-Loon confronteert geluidskunstenaar Paul Devens je met een nieuw kunstwerk dat de naam Proximity Effect draagt dat het geluid van buiten naar binnen brengt.
​
Nadien wachtte ons een heerlijk koud buffet in een bovenzaal vlak bij het stadhuis. Gesterkt naar lichaam en ziel, ook doorheen de heerlijke ontmoetingen, trokken wij naar het hoogste punt van het Land van Loon voor een bezoek aan meerdere kunstwerken: eerst het prachtige doorkijkkerkje "Reading between the lines" van Gijs Van Vaerenbergh (zie foto), het kunstwerk "Twijfelgrens" van Fred Eerdekens, het indrukwekkende Memento van Wesley Meuris en Project Burchtheuvel van Tadashi Kawamata.
​
Als afsluiter kregen we in de kerk van de zusters te Kolen-Kerniel een prachtig concert te horen van het vocaal ensemble Voce Mea, afgewisseld met poëzie: een schitterend geheel met een kerk vol mensen die zich lieten raken door de Gregoriaanse gezangen.
​
Tot slot genoten we nog samen van een uitgebreid vieruurtje met koffie en Limburgse taart. Een dag die diep in ons hart gegrift staat voor altijd, met veel dank aan
Mevr. Ria Grommen die deze uitstap naar haar geboortestreek met zoveel zorg voor ons heeft voorbereid en begeleid. Dankjewel namens alle deelnemers!!
​
​
Gesprekken op het hof: 'Gastvrijheid'
​
Gastvrijheid...
Daarover gingen wij drie dagen in gesprek onder een stralende zon op het Hof in lentetooi, met stuk voor stuk boeiende en uitdagende inleiders die af en toe ook diep ontroerden.
Gastvrijheid hebben wij drie dagen lang ervaren bij elkaar aan tafel, in conferenties, in de tuin, in een stemmig avondgebed.
Gastvrijheid...
je kan er veel over denken en schrijven maar eigenlijk is het een oerwet - diep in ons mens-zijn ingeschreven - iets dat je gewoon doet als je de andere in het gelaat durft te kijken, je door hem durft laten raken. Die ontmoeting maakt je meer mens!
De kunst bestaat die levenswet niet te laten ondersneeuwen door eigengereidheid of comfortdrang
maar je zelf ook altijd als een gast in dit leven te weten,
levendig verbonden met Degene die Ann Goris (schepen in Molenbeek) zelf Gastvrijheid en Liefde noemde.
Verbondenheid als antwoord op 'cultuur van melancholie'
​
Na de dag over Verbondenheid op het Hof moest ik terug denken aan de film ‘Melancholia’ van de Deense cineast Lars von Trier.
Melancholia is de naam van een blauwe planeet die onvermijdelijk in botsing zal komen met de aarde. In deze metafoor wordt de malaise zichtbaar waaraan onze cultuur lijdt.
Maar Justine, de hoofdpersoon, vindt een manier om de fatale schok op te vangen en de paniek bij haar jonge neefje weg te nemen.
‘Je kent toch de Magic Cave!’ zegt ze ’Daarin zijn we onkwetsbaar.’ Samen bouwen ze dan een hut met slechts enkele takken, want de tijd dringt. Je ziet Melancholia naderen.
In dit zo kwetsbare bouwsel zetten ze zich samen heel rustig neer.
‘Sluit je ogen’ zegt Justine ‘en geef me je hand.’ En zo wachten ze op…
De Magic Cave en de verenigde handen zie ik als een symbool van de verbondenheid, die ons kan beschermen tegen elke dreiging die op ons afkomt.
Mooi toch!
Geef me je hand…
Verbondenheid.
​
Over de cultuur van de melancholie, over depressie en burn-out , daarover zou het gaan op de dag over ‘verbondenheid’.
Dat beloofde een deprimerende bedoening te worden!
Maar niets daarvan! Buiten vroor het stenen uit de grond, maar binnen voelde het warm.
Want Ria Grommen, die het landschap van de cultuur van de melancholie duidelijk in kaart bracht, wees erop dat hét antwoord op die diepe menselijke ellende net ‘verbondenheid’ is. Warme relaties waarin we mekaar dragen. Geschraagd door het samenspel van ‘geven’ en ‘ontvangen’. Zo kan het leggen van verbinding (deze meer actieve term had de voorkeur boven het woord verbondenheid) een hefboom zijn voor het helen van de levensmoede mens en ongetwijfeld het aantal depressies in onze samenleving terugdringen.
Verbinding is ook het thema van het boek ‘Oorlogsvlieger’ van Antoine de Saint-Exupéry, waaruit we fragmenten hebben gelezen. In zijn reflecties daarop liet Hein Blommestijn de oorlogspiloot en schrijver ook als een moderne mysticus tot leven komen.
Bij de nabespreking hebben we samen met Ria en Hein diep gegraven. We cirkelden rond vragen over onze roeping als mens om uit te komen bij de sublieme slotconclusie dat er geen mooiere, hechtere en diepere verbinding tussen mensen mogelijk is dan wanneer ‘God in mij’ houdt van ‘God in jou’.
So be it!
Feest op het Hof: 3 september 2017
40 jaar Hof Zevenbergen! Geweldig!
Ja, ik heb het over het “FEEST OP HET HOF”.
Geweldig gezellig, geweldig bevolkt, geweldig boeiend, geweldig lekker…
Voor één keer werd het vrolijk gesnater van de eendjes overstemd door het blije getater van mensen. Ook van de kleinsten. Die konden eerst hun snoetje laten beschilderen om dan zelf glasramen te schilderen of volksspelletjes te doen. Dit keer geen K3 of Kabouter Plop, maar echte spelletjes van in oma’s tijd zoals sjoelbak of diabolo.
Je kon er zingen, wandelen, koekjes bakken, shoppen, keuvelen…
Maar het zou teveel zijn om al mijn impressies uit te drukken.
Daarom deze ene ontboezeming:
“Lief HOF toch! Dit feest had je echt verdiend!
Want je bent een oord om van te houden!”
DANK U WEL aan ieder die erbij was!
DANK U WEL aan alle helpende handen!
Dankzij jullie werd het een fantastische dag!
​
​
​
.jpg)